José Luís Baltar Pumar parecía onte o dos vellos tempos. Cando chegou á terceira sesión do xuízo no seu contra por 104 supostos enchufes, o expresidente da Diputación ourensana aceptou as preguntas dos medios comunicación, os mesmos aos que evitou insistentemente desde a súa retirada da primeira liña da política. Fíxoo para asumir a súa responsabilidade nas contrataciones, pero só aceptou un «defecto de forma» por non publicitar os empregos para que puidese optar a eles todo aquel que o desexase. Ademais, Baltar quixo transmitir confianza na súa inocencia coa súa recordada espontaneidade: «Son totalmente optimista. Podo levar nos narices un fracaso, pero son optimista. [...] Cada vez estou máis novo. Cantos máis estacazos, máis forte».
José Luís Baltar negou que existan contradicións entre o que el declarou ante a xuíza e o que testificaron os xefes de servizo da Diputación. O expresidente, que no xuízo foi máis cauto, asumiu onte toda a responsabilidade das contrataciones polas que está sendo xulgado. «Nunca dixen que non contrataba eu nin lle botei a culpa a ninguén», proclamou Baltar, que recordou que é a ordenanza de persoal da institución a que lle confería a responsabilidade de designar a eses traballadores. Con todo, esa mesma norma establecía que a selección dos empregados debía realizarse «tendo en conta vos méritos acreditados e a súa relación co tipo de posto». En cambio, segundo o fiscal, en realidade tratouse dun «mero acto arbitrario de designación». A ordenanza na que Baltar refuxiouse para asumir as responsabilidade das contrataciones esixía, ademais, a publicación da oferta de emprego no Boletín Oficial da Provincia e no taboleiro de anuncios da Diputación para que puidesen presentarse todas as persoas que quixesen. «Efectivamente», recoñeceu Baltar cando lle recordaron que ese requisito non se cumpriu no caso das 104 contrataciones baixo sospeita. Non publicitar os postos de traballo dispoñibles é, para o expresidente, un «defecto de forma». Segundo dixo, é «o fallo que hai, non hai outro». Baltar Pumar non recoñece, xa que logo, as graves irregularidades na selección de persoal que se lle imputan e que algunhas testemuñas sinalaron durante o xuízo. Onte, por exemplo, foi especialmente ilustrativa a declaración do xefe do servizo de informática na Diputación, José Antonio González Cid, que relatou ante a xuíza unha conversación mantida co acusado no seu despacho do Pazo Provincial. Nela trataron a posible contratación para o seu departamento dunha das 104 persoas supuestamente enchufadas a inicios do ano 2010. «O presidente consultou comigo a posibilidade de incorporar a unha persoa que finalmente incorporouse», dixo González Cid, que negou que se tratase dun feito illado: «Era máis ou menos habitual. Non en todos os casos, pero si, adoitabamos comentalo». Doutra banda, pese a que Baltar quixo asumir -ante os medios de comunicación- a responsabilidade das contrataciones, o seu avogado insistiu -ante a xuíza- en preguntar ás testemuñas si, ademais de con o expresidente, falaron ou asinaron os seus contratos en presenza de responsables do servizo de recursos humanos da Diputación. A maior parte aseguraron que foi alí onde depositaron a súa currículo e que máis tarde os chamaron para empezar a traballar. |
